เอ็นบีเอ ก่อตั้งมาตั้งแต่ปี 1946 ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมามีการแชมป์เกิดขึ้น 76 ครั้ง ปรากฏว่า ลอสแองเจลลิส เลเกอร์ส และ บอสตัน เซลติกส์ คือ 2 ทีมนำร่วมของการคว้าแชมป์อยู่ที่ 17 ครั้ง ขณะที่ โกลเด้น สเตท วอริเออร์ส ทีมขวัญคนยุคใหม่เพิ่งเริ่มเร่งเครื่องคว้าแชมป์นับตั้งแต่ปี 2015 ตามมาด้วยการคว้าแชมป์ไป 7 หน ส่วน ชิคาโก้ บูลส์ ที่กวาดเรียบทั้ง 6 ครั้งในยุค ไมเคิล จอร์แดน ยังหยุดตัวเลขความสำเร็จไว้เท่าเดิม 

ในเมื่อมีทีมที่คว้าแชมป์ซ้ำๆมากมาย ก็จะย่อมต้องมีทีมที่คว้าน้ำเหลว ไม่เคยได้แชมป์เลย เราจะมาไล่ให้ดูว่าทีมใดบ้างในลีกที่ยังไม่เคยคว้าแชมป์เอ็นบีเอ และ ในฤดูกาล 2022-2023 พวกเขาอาจจะลบชื่อตัวเองออกไปจากลิสต์นี้ก็ได้

บรู๊คลิน เน็ตส์

แม้ เน็ตส์ จะเคยแชมป์สมัยที่ลีกใช้ชื่อว่า ABA 2 หน แต่กลับ NBA พวกเขาไม่เคยประสบความสำเร็จเลยนับตั้งแต่ร่วมลีกอย่างเป็นทางการเมื่อปี 1976 ภายใต้ชื่อ นิวยอร์ก เน็ตส์ 

ความสำเร็จสูงสุดที่ทำได้คือยุค นิวเจอร์ซี่ย์ เน็ตส์ ที่สามารถผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศได้ 2 ครั้ง คือปี 2002 และ 2003 ภายใต้การนำทีมของ เจสัน คิดด์ เฮดโค้ชของ ดัลลัส แมฟเวอริกส์ โดยสมัยนั้นยังมีตัวชั้นนำทั้ง ริชาร์ด เจฟเฟอร์สัน, เคนย่อน มาร์ติน และ เคอร์รี่ คิทเทิลส์

โชคร้ายที่สมัยนั้น ทีมจากตะวันออกจะแกร่งสู้สายตะวันตกไม่ได้เลย ปี 2002 พวกเขาแพ้ เลเกอร์ส กระจุย 0-4 เกม และ ปีถัดมาก็สู้สเปอร์สยุคบิ๊กทรีไม่ได้ แพ้ไป 2-4 เกม

หลังเปลี่ยนชื่อเป็นทีม บรู๊คลิน เน็ตส์ ยิ่งแล้วใหญ่ อุตส่าห์ได้ทั้งเจ้าของทีมและรังเหย้าใหม่ แต่สิ่งที่หยุดพวกเขาจากความสำเร็จคงจะเป็นการดำเนินงานเรื่องการเทรดตัวผู้เล่น เพราะเน็ตส์ ขึ้นชื่อมากเรื่องสร้างดีลพังๆ ตั้งแต่สมัยเอา เควิน การ์เน็ตต์ กับ พอล เพียร์ซ มาจนถึงตอนยุคล่าสุดกับ เจมส์ ฮาร์เด้น

ปีนี้ต้องลุ้นอีกครั้งว่า เควิน ดูแรนท์, ไครี่ เออร์วิ่ง และ เบน ซิมมอนส์ จะสามารถพาทีมไปได้ไกลแค่ไหน หรือ อาจจะมีใครสักคนลาจากทีมไปก่อนจะรู้ผลช่วงจบฤดูกาล

ยูตะ วาตานาเบะ : นักบาส NBA ฟอร์มร้อนที่สามารถเป็นตัวอย่างสะท้อนชีวิตคนวัยทำงาน

ชาร์ล็อตต์ ฮอร์เน็ตส์

ทีมของ ไมเคิล จอร์แดน เทพเจ้าแห่งวงการบาสเกตบอล แต่กับในฐานะเจ้าของทีมดูเหมือนว่า “เอ็มเจ” จะยังไม่สามารถสร้างทีมที่ยอดเยี่ยม ได้เหมือนกับผลงานที่เขาฝากเอาไว้ในฐานะผู้เล่น 

ฮอร์เน็ตส์ สร้างทีมในปี 1988 และมีการเปลี่ยนชื่อไปใช้ ชาร์ล็อต บ็อบแค็ตส์ อยู่ราว 10 ปี ก่อนจะกลับมาใช้ชื่อเดิมอีกครั้ง สำหรับยุคปัจจุบันพวกเขาเป็นทีมดาวรุ่งที่มีพลังการขับเคลื่อนรูปแบบให้ดูเร้าใจ โดยเฉพาะ ลาเมโล่ บอล ที่เตรียมกลายเป็นสตาร์ของลีกได้ แต่ถ้าจะให้หวังถึงขนาดเป็นแชมป์ในฤดูกาลหน้านี้

ยังเป็นเรื่องที่ยากอยู่ เอาแค่ให้เข้าเพลย์ออฟให้ได้เป็นครั้งแรกในรอบ 7 ฤดูกาลหลัง ก็ถือว่าก้าวไปข้างหน้าได้อีกขั้น แล้วรอเวลาคว้าแชมป์ในอีก 2-3 ปีข้างหน้า ยังพอมีหวัง

ถ้าถามว่าทีมนี้ดูมีทรงใกล้เคียงแชมป์ที่สุดเมื่อไหร่ คงต้องย้อนกลับไปช่วงต้น 2000 สมัยที่มี บารอน เดวิส, จามาล แมชเบิร์น และ พีเจ บราวน์ ถ้าไกลกว่านั้นก็สมัยของ อลอนโซ่ มอร์นิ่ง, มักซี่ โบกส์ , เกล็น ไรซ์ 

มีทั้งหมด 4 ฤดูกาลที่พวกเขาไปไกลสุดแค่รอบรองชนะเลิศชิงแชมป์สาย คือ ได้แค่นั้นจริงๆ

เดนเวอร์ นักเก็ตส์

ถ้าจะมีหวังที่สุด คงจะเป็นยุคนี้ ที่มี นิโกล่า โยคิช ทำนัพนี่แหละ ขอแค่พวกเขาต้องเก่งขึ้นในรอบเพลย์ออฟ ให้เหมือนฤดูกาลปกติ

จริงๆ นักเก็ตส์ ก็เคยสร้างชุดลุ้นแชมป์มาได้หนนึง สมัยที่ จอร์จ คาร์ล สุดยอดโค้ชที่เพิ่งเข้าฮอล ออฟ เฟม

ช่วงเวลา 8 ฤดูกาลนั้น นักเก็ตส์ เข้ารอบเพลย์ออฟตลอด แต่มีแค่ปี 2008-2009  ที่ทะลุไปถึงรอบชิงแชมป์สายตะวันตก ให้กับเลเกอร์ส 2-4 เกม 

ถ้าใครทันสมัยนั้น นักเก็ตส์ เป็นทีมที่เล่นได้หวือหวามาก เก่งทั้งรุกและรับ มี คาร์เมโล่ แอนโธนี่ ช่วงพีคนำทีม ประสานงานกับ อัลเลน ไอเวอร์สัน ช่วงปลายอาชีพ แถมพวกตัวอย่าง เจอาร์ สมิธ, เนเน่ หรือ ชอนซี่ บิลอัพส์ กับ เคนยอน มาร์ติน ก็เป็นกลุ่มฝีมือดีที่ค้ำจุนทีมได้ดีมากๆ อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เคยทะลุเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศแม้แต่ครั้งเดียว ไม่ว่าจะภายใต้ยุคไหนก็ตาม

โยคิช, ดอนซิช หรือ ยานนิส : ใครคือผู้เล่นที่ทำสถิติทริปเปิล-ดับเบิลมากสุดใน NBA 2022-23

อินเดียน่า เพเซอร์ส

ทีมดังยุค 90 เพราะชื่อของ เรจจี้ มิลเลอร์ แต่น่าเศร้าเอามากๆสำหรับแฟนทีมนี้ เพราะตลอดการเข้าลีกมา 56 ปี เคยเข้าชิงชนะเลิศครั้งเดียวคือปี 2000 รอบชิงตอนนั้น พวกเขาดันเจอ ชาคีล โอนีล ร่างปีศาจ เล่นงานจนพ่ายไป 2-4 เกม

ผู้เล่นชุดนั้น นอกจาก มิลเลอร์ ก็มีตัวดังๆทั้ง จาเลน โรส, มาร์ค แจ็คสัน และ คริส มัลลิน 

สิ่งที่ตกทอดมาจากรุ่นสู่รุ่นคือ ความเป็นทีมแกร่งไม่สุดเพราะในยุค 90 พวกเขามักจะต้องจบเส้นทางเพลย์ออฟด้วยน้ำมือของ ชิคาโก้ บูลส์ อยู่บ่อยๆ ขณะที่ในยุคของ พอล จอร์จ นำทัพซึ่งทีมเหมือนจะดูมีองค์ประกอบที่พอลุ้นแชมป์ได้ ก็ดันมาเจอ ไมอามี่ ฮีต ยุคบิ๊กทรี ทั้ง เลบรอน เจมส์, ดีเวย์น เหวด และ คริส บอช 

ถ้านับช่วง 5 ฤดูกาลล่าสุด เพเซอร์ส เป็นทีมผลงานสาละวันเตี้ยลง จากเคยเข้าเพลย์ออฟระหว่างปี 2017-2020 ซึ่งตกรอบแรกทั้งหมด ก็ไม่เข้าเพลย์ออฟอีกเลยตลอด 2 ฤดูกาลหลัง ดูแล้วสถิติร้างแชมป์คงอยู่กับทีมต่อไปอีกซักระยะ

ลองแองเจลลิส คลิปเปอร์ส

คลิปเปอร์ส คือทีมใต้ร่มเงาของ เลเกอร์ส มาโดยตลอด กระทั่งการเข้ามาของ สตีฟ บอลเมอร์ ทิศทางของทีมก็ขึ้นเรื่อยๆ ประกอบการดัน ลอว์เรนซ์ แฟร้งค์ ขึ้นจากผู้ช่วยโค้ชมาเป็นประธานฝ่านปฏิบัติการทีมเมื่อปี 2017 คลิปเปอร์ส ก็กลายสภาพจากทีมระดับเพลย์ออฟมาเป็นทีมลุ้นแชมป์เต็มตัว

การได้ คาวาย เลียวนาร์ด และ พอล จอร์จ เข้ามาประสานงานกับบรรดาผู้เล่นคนอื่นๆในทีม ทำให้ทีมมีลุ้นคว้าแชมป์แรกในรอบ 52 ปี นับตั้งแต่ก่อตั้ง อย่างน้อยการทะลุเข้าถึงรอบชิงแชมป์สายได้เมื่อ 2 ปีก่อน ก็แสดงให้เห็นถึงทิศทางของทีมที่ดีขึ้น ที่เหลือก็ลุ้นแค่ไม่ให้ตัวสตาร์หลักของทีมเจ็บเพิ่มในปีนี้ พวกเขาอาจจะได้ปิดเมืองฉลองในฐานะ คลิปเปอร์ส แล้วให้แฟนเลเกอร์ส ยืนมองรถแห่น้ำตาคลอเบ้าก็เป็นได้

อ่านเรื่อง 30 วัน 30 ทีม แอล.เอ. คลิปเปอร์ส : ลุ้นแชมป์ทันที ขอแค่สตาร์ที่มีไม่บาดเจ็บ คลิกที่นี่

เมมฟิส กริซลี่ย์

ทีมน้องใหม่ที่เรียกว่า ลูกเล็กคนรอง เพราะเพิ่งจะก่อตั้งทีมมาปี 1995 ภายใต้ชื่อ แวนคูเวอร์ กริซลี่ย์

ส่งผลให้ประวัติการเข้าชิงคือ 0 เช่นเดียวกับ การทะลุถึงรอบชิงแชมป์สายตะวันตก ก็คือ 0 ครั้ง เช่นกัน

พวกเขาเคยมีฤดูกาลที่ดีที่สุด สมัย มาร์ค กาซอล ยังเป็นผู้เล่นระดับออลสตาร์ ตอนนั้นเซ็นเตอร์ชาวสเปนประสานงานร่วมกับ ไมค์ คอนลี่ย์, แซ็ค แรนดอล์ฟ และ ตัวประสบการณ์อย่าง เทชอน พรินซ์ กับ โทนี่ อัลเล่น สร้างทีมที่มีเกมรับโหดสุดๆ ทะลุไปถึงรอบชิงแชมป์สาย แต่ดันโดนเจ้าพ่อบาสระบบอย่าง สเปอร์ส ตบดิ้น 4-0 เกม

อย่างไรก็ตามหลังการสร้างทีมยุคใหม่ ซึ่งเริ่มต้นด้วยการดราฟท์ จา มอร์แรนท์ มาในปี 2019 พวกเขาก็มีผลงานที่น่าจับตามอง การเติบโตของ กริซลี่ย์ ทำให้พวกเขาสู้กับ วอริเออร์ส ในรอบก่อนชิงแชมป์สายฤดูกาลล่าสุดได้สนุก ก่อนจะตกรอบไปพร้อมกับการถูกกาหัวกระดาษไว้ว่า พวกเขาจะเป็นทีมม้ามืด สำหรับการคว้าแชมป์ในซีซั่น 2022 - 2023 อย่างแน่นอน

จา มอแรนท์, เทร ยัง นำทัพ : 5 ผู้เล่น NBA น้ำหนักเบาแต่ฝีมือสุดโหด

มินนิโซต้า ทิมเบอร์วูลฟ์ส

หลังจากหมดยุค เควิน การ์เน็ตต์ ก็เหมือนว่า ทีมหมาป่า จะยังกู่ไม่กลับ เพราะหลังจากที่มี “เคจี” ยืนค้ำวงในให้ทีมช่วงปี 1996-2004 ซึ่ง ทิมเบอร์วูลฟ์ส เข้าเพลย์ออฟ 8 ปีรวด โดยเฉพาะปี 2003 - 2004 ไปไกลสุดด้วยการเข้าไปชิงแชมป์สายตะวันตก ก่อนจะแพ้ เลเกอร์ส 2-4 เกม

หลังจากนั้นเป็นต้นมาพวกเขากลายเป็นทีมหมูน้อยของลีก ไม่เข้าเพลย์ออฟอีกเลย 13 ปีติดต่อกัน ช่วงระหว่างนั้น การ์เน็ตต์ ก็ย้ายไปคว้าแชมป์กับ บอสตัน เซลติกส์ 

ทิมเบอร์วูลฟ์ส เป็นทีมที่เปลี่ยนโค้ชบ่อยพอสมควร บางครั้งเหมือนยากจะสร้างทีมระยะยาว แต่ก็ไม่ค่อยให้โอกาสโค้ชมากนัก และ 8 ปีล่าสุด หลังจากที่มี คาร์ล แอนโธนี่ ทาวน์ส นำทัพ ก็เพิ่งเข้าเพลย์ออฟไป 2 ครั้งเท่านั้น ที่สำคัญตลอดเส้นทางนี้ พวกเขาเสียผู้เล่นที่กลายเป็นตัวสตาร์ของลีกไปมากมาย ทั้ง แซ็ค ลาวีน, แอนดรูว วิกกิ้นส์ และ จิมมี่ บัตเลอร์ 

แต่ปีหน้าพวกเขาอาจหักปากกาเซียนด้วย โปรเจคทวินทาวเวอร์ยุคใหม่ เพราะ จะมี ทาวน์ส ที่ยืนวงในคู่กับ รูดี โกแบร์ แถมผู้เล่นอย่าง แอนโธนี่ เอ็ดเวิร์ดส์ ก็เริ่มเล่นได้อย่างเข้าที่เข้าทางมากขึ้นเรื่อยๆ

อ่านเรื่อง เสี่ยงแต่ต้องลอง : รูดี้ โกแบร์ จะไปได้ไกลแค่ไหนกับมินนิโซตา ทิมเบอร์วูล์ฟส คลิก

นิวออร์ลีนส์ เพลิแกนส์

ทีมน้องใหม่คนสุดท้องของลีก ซึ่งก่อตั้งทีมเมื่อปี 2002 น่าสนใจมากกว่าในการครบรอบ 20 ปีของทีม เพลิแกนส์ซึ่งเต็มไปด้วยขุนพลพลังหนุ่ม จะสร้างปรากฏการณ์อะไรได้อีก หลังจากปีที่แล้วฮึดเฮือกสุดท้ายเข้าเพลย์อิน พร้อมกับคว้าชัยชนะเหนือ สเปอร์ส และ คลิปเปอร์ส จะหลุดไปแพ้ซันส์ 2-4 ในรอบแรก

เพลิแกนส์ คืออีกทีมที่ไม่เคยสัมผัสรอบชิงชนะเลิศสายด้วยซ้ำ กว่าจะกระเสือกกระสนเข้าเพลย์ออฟได้ ส่วนใหญ่ก็จบแค่การตกรอบแรก ตั้งแต่ยุค คริส พอล นำทัพ มาจนถึง แอนโโธนี่ เดวิส เป็นเสาหลัก

สำหรับซีซั่น 2022-2023 สิ่งที่คนจับตามองน่าจะเป็นการกลับมาของ ไซออน วิลเลียมสัน ที่จะมาผนึกกำลังกับกลุ่มผู้เล่นมากพรสวรรค์ในทีม ถ้าจะบอกแบบตรงไปตรงมาคือ พวกเขาเป็นทีมที่น่าติดตาม แต่คงยังก้าวไปไม่ไกลเกินรอบชิงแชมป์สายอย่างแน่นอน

ทำไม เพลิแกนส์ จึงต่อสัญญากับ แลรี่ แนนซ์ จูเนียร์ ทั้งที่ทีมมี ไซออน วิลเลียมสัน

ฟินิกส์ ซันส์

ทีมที่ใกล้เคียงกับคำว่าเกือบที่สุด ตั้งแต่ยุค 1976 สมัย แพท ไรลี่ย์ ยังเป็นผู้เล่น มาถึง 1993 ซึ่งเป็นยุคของ ชาร์ลส์ บาร์คลี่ย์ และ อีกครั้งในปี 2021 ภายใต้การนำทีมโดย เดวิน บุคเกอร์

ความบังเอิญที่ตรงกันคือทั้ง 3 ครั้ง พวกเขาแพ้ 2-4 เกม ในรอบชิงชนะเลิศ เริ่มจาก เซลติกส์, บูลส์ แล้วก็มาถึงคิวของ บัคส์

ซันส์ ยังคงเป็นทีมลุ้นแชมป์ แม้ว่าซีซั่นที่แล้วจะผลงานดร็อปลงมาเล็กน้อย เพราะไปแพ้ แมฟส์ 3-4 เกม ตั้งแต่รอบรองชิงแชมป์สาย แต่เมื่อดูตัวผู้เล่นในทีมผสมกับทิศทางการสร้างทีมของ มอนตี้ วิลเลียมส์ ซันส์ ยังมีโอกาสคว้าแชมป์หนแรกของประวัติศาสตร์ทีมในเร็ววันอยู่

พวกเขาอยู่ไหน ?: ฟีนิกซ์ ซันส์ ยุค “7 วิ” ต้นตำรับแห่งการบุกเร็วจนทีมป้องกันตั้งรับแทบไม่ทัน

ออแลนโด เมจิก

อีกหนึ่งทีมขวัญใจคอบาสยุค 90 พวกเขามีประสบการณ์เข้าชิง 2 ครั้ง ในยุคที่มีเซ็นเตอร์เบอร์ 1 ของลีกนำทีม คือปี 1995 ซึ่งผ่านเข้าไปโดย ร็อคเก็ตส์ กวาดซีรี่ส์ใส่รอบชิงชนะเลิศ และ ตามมาด้วย ปี 2009 ยุคของ ดไวท์ ฮาวเวิร์ด ที่โดนเลเกอร์ส เก็บในรอบชิง 4-1 เกม … เรียกว่าเข้าชิง 2 ครั้ง แต่ในซีรีส์สำคัญที่สุดกลับแพ้แบบไม่ได้ลุ้นเลย

หลังจากหมดยุคของ ฮาวเวิร์ด ก็เป็นช่วงที่ เมจิก ดูจะไม่ใช่เวทมนตร์สร้างปาฏิหารย์ใดในลีกอีกเลย พวกเขาเป็นแค่อดีตทีมเคยดัง ที่ลงเล่นและจบฤดูกาลด้วยสถิติต่ำ 50% เป็นประจำ

บันเคโร่, ไอวี, มาธูริน หรือ เมอร์เรย์ : นักบาส NBA คนไหนคือตัวเต็งคว้ารุกกี้แห่งปี 2022-23

ยูท่าห์ แจ๊ซ 

ถ้าให้แฟนบาสยุคเก่าทายคงไม่ยากว่า การเข้าชิงของแจ๊ซ 2 หน แล้วไม่ได้แชมป์ติดมือเกิดขึ้นในช่วงเวลาไหน และ เกิดจากฝีมือของใคร ก็คงจะตอบกันได้แน่นอน

คำตอบคือ ยุคของ คาร์ล มาโลน และ จอห์น สต๊อกสัน และเป็นฝีมือของ ชิคาโก้ บูลส์ ในปี 1997 และ 1998 (อ่านเรื่อง พวกเขาอยู่ที่ไหนกัน : ตามหาขุนพล ชิคาโก้ บูลส์ 1998 ยุคเสื้อบาสครองเมือง คลิก)

จอร์แดน และ ขุนพลบูลส์ ยุคพีคสุดๆ ทำให้ มาโลน และ สต๊อกตัน กลายเป็นราชาไร้มงกุฏ เช่นเดียวกับทีม แจ๊ซ ที่ควานหาความสำเร็จไม่เจออีกเลยหลังจากยุคนั้น จน แจ๊ซต้องสร้างทีมใหม่อีกครั้งในปี 2022